Laurendor, słynący ze złotych pól, żyznych gleb i poddanych pełnych pogody ducha nie szukał konfliktu, nigdy, z żadnym z sąsiadów. Jednak tereny Niziny Międzyrzecza były obiektem pożądania Haytonów a także Athelmonów z Sennego Wodospadu. Lywelynowie (z Laurendor) potrzebowali sojuszu. Potęga Rantradu powoli rosła. Tamtejsi królowie słynęli ze swojej mądrości, a poddani darzyli ich ogromnym zaufaniem. Podobno mieli największy oddział zbrojnych ze wszystkich Pięciu Królestw. Przystali na propozycję przymierza płynącą z Laurendoru, ponieważ ci zaoferowali dostęp do uprawy ziemi na wschodniej części Niziny Międzyrzecza. I tak granice między tymi dwoma królestwami zaczęły się zacierać. Kolejny król z Rantradu wziął sobie za żonę córkę Joratha Lywelyna, króla Meandrów i Złotych Pól co przypieczętowało sojusz. Niestety ten układ nie podobał się Górskim Królestwom. Zdawano sobie sprawę z tego, że władcy z dynastii Ravanów nie zamierzają poprzestać na zagarnięciu Złotych Pól, a wkrótce Laurendor przestanie być niezależnym królestwem.
Haytonowie, nawet ze wsparciem słynnych Łuczników z Aldaros, nie mieliby szans na polu bitwy w starciu z wojskami Rantradu. Władcy Garavallu zabarykadowali się w swoich twierdzach nie chcąc tracić ani kawałka ziemi, ani żadnego żołnierza w wojnie, która nadchodziła nieubłaganie.
Wkrótce na terenie Pięciu Królestw rozpętała się wojna, która trwała pół wieku, a brali w niej również udział najemnicy we wschodu i północy.
Zwyciężyli Ravanowie u boku z Ludźmi Północy (niektórzy z nich, za pozwoleniem króla, na stałe osiedlili się w Złotym Wybrzeżu). Doszło do podzielenia Górskich Królestw na mniejsze części, aby nigdy nie mogły uzyskać pełnej niezależności. Athelmonom odebrano Wielkie Jeziora, Haytonom Ślepy Gaj, natomiast Burgwulfów z Garavall oddzielono od Gór Szarych.
W wyniku wojny z Ilmenordem (o tym może kiedy indziej) doszło do zjednoczenia Pięciu Królestw. Tak Powstało Królestwo Earia, pod panowaniem rodu Ravanów. (teraz na tronie zasiada już inna dynastia – Vallanów, powstała po śmierci Mitesa III, gdy nie pozostawił po sobie męskiego potomka, a najstarsza z jego córek wyszła za Naomahta I Vallana z Rozwidlenia)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz